برای انجام جراحی لیپوماتیک، جراح پلاستیک معمولا سوراخی به اندازه 2 تا 5 میلی‌متر در ناحیه مورد نظر ایجاد می‌کند و لوله کانولا از طریق این سوراخ وارد بافت چربی می‌شود. سپس سلول‌های چربی در اثر لرزش ناشی از امواج فراصوت این لوله از بین می‌روند. در این روش جراحی برخلاف لیپوساکشن هیچ سوختگی و نکروز پوستی دیده نمی‌شود و حتی پزشک می‌تواند از چربی‌های تخلیه شده برای تزریق به نواحی دیگر بدن برای حجیم کردن یا لیفت سینه و باسن یا لب استفاده کند.
اصولا بیمارانی‌که چربی موضعی زیاد با کیفیت پوست الاستیک و منعطف و دیواره شکمی صاف دارند بهترین گزینه برای جراحی لیپوماتیک هستند. بنابراین با وجود اینکه به کاهش وزن کمک می‌کند اما به نوعی جراحی لاغری محسوب نمی‌شود و باید قبل از انجام آن حداقل به 30% وزن ایده‌آل خود رسیده باشید. اصولا احتمال کاهش وزن یا رفع سلولیت با لیپوماتیک کم است.
جراحی ابدومینوپلاستی یا تامی تاک نوعی جراحی تهاجمی و باز است که برای برداشتن چربی اضافی شکم و پهلوها، جدا کردن پوست کشیده و شل شده شکم و سفت کردن عضلات شکم توسط جراح مفید است. بنابراین کسانی‌که شکم بزرگ و افتاده‌ای دارند، مخصوصاً بعد از باروری و کاهش وزن سریع و زیاد، نمی‌توانند جراحی لیپوماتیک انجام دهند و با وجود عوارض احتمالی بیشتر باید به سراغ جراحی ابدومینوپلاستی بروند. انجام لیپوماتیک یا لیپوساکشن در ناحیه‌ای از بدن که دارای پوست شلی است باعث سستی و افتادگی بیشتر پوست می‌شود. به‌همین‌دلیل، اغلب برای دستیابی به یک نتیجه مطلوب، لیپوماتیک همزمان با روش‌های دیگر مانند ابدومینوپلاستی، لیفت بدن، افزایش یا کاهش سایز پستان یا سایر جراحی‌های پلاستیک مشابه انجام می‌شود.
اکثر بیماران 12 تا 18 ماه بعد از جراحی‌های لاغری بای پس معده, حلقهگذاری معده و اسلیو معده به دلیل اینکه با کشیدگی یا افتادگی پوست در اثر لاغری سریع مواجه می‌شوند، به ناچار برای فرم‌دهی به ناحیه شکم و پهلو به سراغ جراحی ابدومینوپلاستی می‌روند.
تفاوت کلی میان جراحی غیر تهاجمی لیپوماتیک و جراحی باز ابدومینوپلاستی چیست؟
اگر هنوز در انتخاب بین جراحی لیپوماتیک یا ابدومینوپلاستی مردد هستید بهتر است نگاهی به تفاوت‌های اساسی میان آن‌ها بیاندازید:
جراحی لیپوماتیک نوعی جراحی سرپایی است که با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، درحالی‌که جراحی باز ابدومینوپلاستی نیاز به بیهوشی عمومی دارد.
جراحی لیپوماتیک نوعی جراحی برای کانتورینگ نواحی مختلف بدن است، درحالی‌که اصولا جراحی ابدومینوپلاستی برای صاف کردن ظاهر شکم انجام می‌شود.
با توجه به اینکه لیپوماتیک نوعی جراحی غیر تهاجمی است، عوارض و خطرات کمتری نسبت به جراحی تهاجمی ابدومینوپلاستی دارد. از عوارض جراحی ابدومینوپلاستی می‌توان به درد، تورم، عفونت و کبودی در محل برش جراحی، خونریزی زیر پوستی یا لخته شدن خون، خستگی مزمن و ترمیم ضعیف محل زخم اشاره کرد. طبق تجربه اگر گردش خون ضعیف، دیابت، بیماری قلبی، ریوی یا کبدی داشته باشید، ممکن است بیشتر دچار عوارض شوید. معمولا بیماران بعد از ابدومینوپلاستی احساس درد بیشتری می‌کنند زیرا وقتی عضلات سفت می‌شوند، نفس کشیدن عمیق و سرفه نیز دردناک و دشوار می‌شود. البته جراحی لیپوماتیک نیز بدون عوارض نیست و بعد از آن ممکن است دچار جوش‌های سرسیاه و افتادگی پوست شوید.
برخلاف جراحی ابدومینوپلاستی که امکان برداشتن پوست شل و افتاده ناحیه شکم و پهلو توسط جراح وجود دارد، در جراحی لیپوماتیک این امکان حتی برای ناحیه شکم وجود ندارد و فقط چربی‌های موضعی و عمقی زیر پوست حذف می‌شوند.
معمولا یک جای زخم دائمی بعد از جراحی ابدومینوپلاستی زیر شکم باقی می‌ماند، درحالی‌که بعد از لیپوماتیک شما ممکن است با چند زخم متوسط در نواحی مختلف مواجه شوید.
بعد از جراحی ابدومینوپلاستی نیاز به یک شب ماندن در بیمارستان است و بیمار حداقل دو هفته قادر به انجام کارهای روزمره نیست، درحالی‌که بعد از لیپوماتیک می‌توانید به سرعت به کارهای روزمره خود بازگردید.
سخن آخر
به طور کلی تفاوت اصلی بین لیپوماتیک و ابدومینوپلاستی این است که لیپوماتیک برای کسانی‌که دارای اضافه وزن موضعی هستند مفید است و ابدومینوپلاستی برای کسانی‌که دچار افتادگی و شکم بزرگ هستند گزینه مطلوبی است. اگرچه در این مطلب به نکات اصلی در زمینه تمایز میان این دو نوع جراحی اشاره شده است اما توصیه میکنیم پیش از هرگونه اقدامی با یک جراح لاغری مشورت کنید تا براساس شرایط بالینی شما بهترین تصمیم گرفته شود. دکتر علی امیر احمدی با برخورداری از سابقه طولانی و انجام بیش از 4800 جراحی موفق در کشور یکی از بهترین‌ها در این زمینه هستند و معمولا پس از بحث درباره اهداف شما و بررسی دقیق وضعیت پوست، چربی و لایه‌های دیواره شکم، به شما کمک می‌کنند تا تصمیم نهایی و مناسب خود را بگیرید. پیشنهاد میکنیم این فرصت عالی را از دست ندهید!
